Nominatie voor Kessels met project over zijn vader
Erik Kessels is een van de vier genomineerden voor de Deutsche Börse Photography Prize. Hij is genomineerd voor zijn werk Unfinished Father, een tentoonstelling en boek over zijn vader. Kessels’ vader kreeg een aantal jaar geleden een hersenbloeding, waardoor hij amper kan bewegen en moeilijk praten. Aan het actieve leven van zijn vader kwam zo abrupt een einde. Daarmee werd ook een geliefde hobby van zijn vader onuitvoerbaar: het restaureren van oude Fiats 500.
De Topolino, kleine muis in het Italiaans, is de koosnaam voor de Fiat 500. De auto werd geproduceerd van 1935 tot 1955. Kessels’ vader was inmiddels toe aan het restaureren van het vijfde exemplaar, toen een hersenbloeding zijn leven drastisch veranderde. De auto kwam niet af, en dat gold eigenlijk ook voor het leven van zijn vader. Dat kwam plotseling tot stilstand.
“Voor een fotografiefestival in Italië, in Reggio Emilia, was ik gevraagd om iets te doen rond het thema Earth Effect. Ik wilde iets doen waarbij er ook een verband zou zijn met de stad of het land. Zo kwam ik op het idee om de auto, die mijn vader niet af heeft gekregen, naar Reggio Emilia te halen. De auto vormt samen met foto’s gemaakt door mijn vader tijdens de restauratie, een installatie. De foto’s liggen op de grond, om de auto heen. Het lijkt het net of de auto zo uit elkaar gevallen is.”
Naast de installatie rond zijn vader, heeft hij foto’s verzameld van inwoners van de stad met de iconische Topolino. Zo heeft hij een connectie gemaakt met de stad en zijn de tentoonstellingen mooi met elkaar verbonden.
Zijn vader maakte tijdens de restauratie verschillende foto’s, zowel analoog als digitaal, maar ook polaroids. “De foto’s zijn niet gemaakt vanwege de esthetiek, maar om mijn vader bij de restauratie te helpen. Zo heeft hij bijvoorbeeld een serie van vijftien foto’s gemaakt van een stuur, waarbij hij elke keer een stukje in het proces laat zien. De ene keer ligt het stuur op de keukentafel, de andere keer op een andere tafel in huis. Je ziet bijvoorbeeld op een foto ergens nog een stukje fruitschaal. Dat vind ik interessant.”
Ook op de kijker maakt de installatie indruk. “Mensen bleven een tijdje staan kijken. Je ziet de passie in de foto’s, voelt dat iemand er met liefde aan heeft gewerkt. Dat in combinatie met het verhaal, doet mensen wel wat. Ook bij mij. De tentoonstelling werd gehouden in een (oude) synagoge, een sacrale omgeving. Toen ik de installatie met de foto’s daar voor het eerst zag, was dat voor mij emotioneel.”
“Het project heeft me onbewust geholpen bij de verwerking van de ziekte van mijn vader. Het werkte als een soort therapie.” Zijn ouders hebben de installatie in Italië niet kunnen zien. “Mijn vader kon niet komen vanwege zijn gesteldheid en mijn moeder wilde liever bij mijn vader blijven. Ik heb wel foto’s aan hem laten zien, maar ik weet niet of hij alles bewust heeft kunnen processen. Toen ik over dit project geïnterviewd werd op de radio, reageerde hij emotioneel. Dat heeft hij wel opgepakt.”
Plan was om de auto in Turijn te laten. “Daar komt in 2017 een overzichtstentoonstelling van mijn werk. De plannen zijn nu iets gewijzigd, want de auto moet eerst op reis. Volgend jaar wordt het werk van de genomineerden tentoongesteld in de Photographers’ Gallery in Londen en daarna gaat de installatie naar Frankfurt.”
Met de nominatie is Kessels die eerste niet-fotograaf die kans maakt op de prestigieuze fotoprijs. Volgens Kessels is de nominatie een reflectie van de tijd waarin we leven. “We worden elke dag geconfronteerd met een enorme stroom aan beeld. Je ziet dat steeds meer fotografen niet alleen meer zelf nieuwe beelden maken, maar ook beelden hergebruiken en van deze oude beelden weer iets nieuws maken. Dat is overigens niets nieuws, in het verleden deed bijvoorbeeld Andy Warhol dit ook al.”
Meer informatie: www.kesselskramer.com/exhibitions/unfinished-father
Publicatie:
Unfinished Father
RVB Books, ISBN 979-10-90306-38-7
