Vervreemdende stillevens voelen tegelijkertijd vertrouwd
In Transitory Still Life creëert fotografe Alexandra Brand een nieuwe werkelijkheid, waarin bestaande elementen door een wisselwerking een nieuwe vorm krijgen. De beelden werken enerzijds vervreemdend, anderzijds stralen de beelden ook een enorme rust uit en is het alsof het zo hoort. In de serie van stillevens, maakt Brand een combinatie van iets blijvends met de vergankelijkheid.
“Ik wilde met deze stillevens de wisselwerking onderzoeken tussen plantaardig, vergankelijk materiaal met artificiële voorwerpen,” vertelt Brand. “Het contrast tussen deze twee geven een vervreemdend gevoel. Je ziet de schoonheid van het vergankelijke en organische versus het kunstmatige alledaagse.”
Brand wil met minimale middelen een eigen werkelijkheid maken, iets tonen wat er daarvoor nog niet was. “Het mooiste vind ik het wanneer materiaalsoorten botsen, maar door bijvoorbeeld hun kleur toch goed samengaan. Dat zie je bijvoorbeeld in het werk ‘Melon glove’. Hierin heb ik een rubber handschoen gecombineerd met een meloen. De twee botsen in materiaalsoort, maar gaan in kleur heel goed samen. Zo ontstaat een dubbelheid.”
In een ander beeld zien we een geel borsteltje met witte bessen. Zo vormen elementen die feitelijk ver van elkaar af staan, een nieuw verband. “De doorzichtige plastic zak heb ik toegevoegd om de transparantie van de bessen te benadrukken. De combinatie van de zak en de bessen geeft het beeld iets ijls.”
De stillevens ontstaan uit diepgaand onderzoek, waar Brand haar tijd voor neemt. “Ik werk graag aan langere series, waarbij ik kan experimenteren en uitproberen.” Het proces begint met het verzamelen van dingen die haar interesseren. Zoals het gele borsteltje. “Dan kijk ik naar de kleur, zoek dingen die bij elkaar passen. Die voeg ik samen. Dit onderzoek is intuïtief, waarbij dingen soms spontaan ontstaan. Bijvoorbeeld in het maken van combinaties. Tegelijkertijd zet ik de werkelijkheid naar mijn hand. Ik maak het beeld. Componeer met kleuren als een componist met tonen en klanken. Ik speel met kleur, verander objecten door ze te verven. In een werk zie je bijvoorbeeld grijze tomaten.”
Brand werkt het liefst met een analoge camera, een Sinar 4x 5. Deze manier van fotograferen kost tijd. “Dat vind ik ook mooi, het bedachtzame ervan. Je moet heel goed nadenken over het beeld.”
Met haar stillevens wil Brand de kijker prikkelen. “Bijvoorbeeld als je kijkt naar het beeld met de courgette, kous en druiven. Dat is een heel omfloerst, mysterieus beeld. Voor de kijker is het echt een kwestie van even stilstaan bij het beeld, wat zie ik nu eigenlijk? Ik wil niet dat alles al is ingevuld, alles moet niet al direct duidelijk zijn. Ik wil beelden laten zien die verwondering oproepen.”
De fotografe richt zich vooral op vrij werk. “Ik exposeer nu zo’n driemaal per jaar. Deze serie is 12, 13 en 14 februari te zien in WG kunst in Amsterdam. In juni heb ik weer een expositie, daar ben ik nu werk voor aan het maken. In de nieuwe serie fotografeer ik landschappen, waarin ik dingen toevoeg. Ook hier gaat het om het scheppen van een nieuwe werkelijkheid.”
Daarnaast maakt ze ook werk in opdracht. Deze opdrachten kenmerken zich door een grote mate van vrijheid. “Ik maakte bijvoorbeeld voor Akzo Nobel foto’s voor The Colour Envelope, inspiratie trend documenten over kleuren, in mode, lifestyle en design. Ik krijg dan een kleur mee, plus een bepaalde term zoals ‘Awareness’. Daar ga ik dan mee aan de slag. Een voorbeeld is de serie ‘Tales of the Unexpected’. Daarin komen alledaagse voorwerpen in een heel andere context terug. Zoals een tafeltje met theepot en kopjes in een vijver.” Meer informatie: www.alexandrabrand.nl.
